Przed chwilą jakiś ważniak w gajerku na antenie TVN news z powagą zapowiedział że to już. Koniec świata. Nad globem rozprzestrzenia się gigantyczna chmura neurotoksyny pozbawiającej życia wszelkie organizmy żywe. Przełączam kanały. Na wszystkich to samo a pare przestało nadawać. Kilka chwil później w drzwiach domu staje mój mąż i córka.
-Już wiesz?-pytam.
-Wszyscy już wiedzą. Miasto zwariowało. Istna panika i szaleństwo.
-Cśśś...-przykładem palec d o ust.- co powiecie na wspólne pieczenie pączków?
- Z luklem? -pyta Amelka.
-Tak. I kolorową posypką.
-Hurra! !!
-Kochanie, z piwnicy oprócz powideł przynieś jeszcze to wino na specjalne okazje.-mówię spokojnie do męża i uśmiecham się do córki. - Chodźmy rozczynić drożdże Amelciu.

Przed chwilą jakiś ważniak w gajerku na antenie TVN news z powagą zapowiedział że to już. Koniec świata. Nad globem rozprzestrzenia się gigantyczna chmura neurotoksyny pozbawiającej życia wszelkie organizmy żywe. Przełączam kanały. Na wszystkich to samo a pare przestało nadawać. Kilka chwil później w drzwiach domu staje mój mąż i córka.
-Już wiesz?-pytam.
-Wszyscy już...

Tak naprawdę? Poszedłbym do kościoła, wyspowiadał się. Po powrocie słuchaweczki, odpalone jakieś popy typu Sia, obmyślenie tego wszystkiego. Nie czekałbym i wziąłbym się za czytanie książek, które tak zawsze chciałem przeczytać. A gdy nadszedłby dzień końca świata, to rozsiadłbym się i pomyślał o wszystkich najlepszych wydarzeniach i książkach, które przeczytałem...I obudziłbym się i zastanowił się czy warto było jeść wczoraj tą pizzę. Ten tuńczyk był jakiś podejrzany...

Tak naprawdę? Poszedłbym do kościoła, wyspowiadał się. Po powrocie słuchaweczki, odpalone jakieś popy typu Sia, obmyślenie tego wszystkiego. Nie czekałbym i wziąłbym się za czytanie książek, które tak zawsze chciałem przeczytać. A gdy nadszedłby dzień końca świata, to rozsiadłbym się i pomyślał o wszystkich najlepszych wydarzeniach i książkach, które przeczytałem...I...

E tam książkowe zaległości! Koniec świata doprowadzi mnie przecież do Krainy Wiecznej Szczęśliwości, a w takiej na pewno będą wszystkie książki! Nawet te, które nie zostały jeszcze napisane i wydane! I będę miała nieskończenie wiele czasu żeby je wszystkie czytać, na zmianę z jedzeniem lodów i pizzy, a kalorie nie będą szły w biodra!

Jak usłyszę o końcu świata to będę chciała powiedzieć bliskim ile dla mnie znaczą. Do rodziców podjadę fajną Mazdą, skradzioną z salonu (w przeddzień końca świata nikt nie będzie pracował, ani się tym przejmował), w najpiękniejszej sukience jaką kiedykolwiek widziałam. Powiem ich jak bardzo wiele im zawdzięczam i że zobaczymy się przecież już nazajutrz, tylko po jakiejś ciekawszej, przyjemniejszej drugiej stronie.

A potem spędziłabym po prostu przyjemny wieczór z moim facetem. Weszłabym sobie na jakiś fajny dach, na przykład Mariottu. Spacerowalibyśmy po miejscach, których progu w normalnej rzeczywistości przeciętny obywatel nie może przekroczyć, mając tę świadomość, że każdy koniec jest początkiem i jest to pożegnanie ze światem, ale na pewno nie ze sobą.

E tam książkowe zaległości! Koniec świata doprowadzi mnie przecież do Krainy Wiecznej Szczęśliwości, a w takiej na pewno będą wszystkie książki! Nawet te, które nie zostały jeszcze napisane i wydane! I będę miała nieskończenie wiele czasu żeby je wszystkie czytać, na zmianę z jedzeniem lodów i pizzy, a kalorie nie będą szły w biodra!

Jak usłyszę o końcu świata to będę...

Zapewne robiłbym to co do tej pory, no może poza chodzeniem do pracy. Szanujmy się, koniec świata nadchodzi, a ja miałbym jeszcze pracować. Przynajmniej będę miał gwarancje, że mimo to nie wyrzucą mnie z pracy (może w końcu wezmę zaległy urlop).
Przede wszystkim udałbym się w spokojne miejsce, gdzieś na łono natury. Delektowałbym się moimi ostatnimi chwilami i pięknem przyrody (no i jakimś drineczkiem, niekoniecznie alkoholowym, chciałbym coś pamiętać z końca świata 😊). Oczywiście mógłbym, niczym gangster z Hollywoodzkiego filmu, obrabować bank i zobaczyć wszystkie miejsca, które chciałem zwiedzić, czy też kupić wszystko to, o czym zawsze marzyłem. Tylko na taki pomysł w tym czasie zdecyduje się zapewne ponad 90% ludzkości, a ja nie lubię zatłoczonych miejsc. Poza tym to dla mnie żadna frajda, wszystko działoby się zbyt szybko, a ja cały czas miałbym z tyłu głowy, że zaraz koniec świata.
Ostatnich też dni na pewno spędziłbym sam, zabrałbym znajomych ( jeśli nie zdecydują się napadać na banki) i rodzinę (oni raczej na banki nie będą napadać, co najwyżej na punkt lotto, żeby odzyskać wszystkie stracone pieniądze wydane na losy).

Zapewne robiłbym to co do tej pory, no może poza chodzeniem do pracy. Szanujmy się, koniec świata nadchodzi, a ja miałbym jeszcze pracować. Przynajmniej będę miał gwarancje, że mimo to nie wyrzucą mnie z pracy (może w końcu wezmę zaległy urlop).
Przede wszystkim udałbym się w spokojne miejsce, gdzieś na łono natury. Delektowałbym się moimi ostatnimi chwilami i pięknem...

Wierzę w życie po śmierci i wierzę, że "po tamtej stronie" możemy odnaleźć swoją "drugą połówkę" tylko wówczas, gdy miało się z nią dobrą relację i dbało o to, by "dusza do duszy mówiła". Dla mnie fakt, że mógłbym w nowym życiu nie spotkać mojej żony, byłby największą klęską, jaką jestem sobie w stanie wyobrazić. A zatem - gdybym tylko się dowiedział o nieuniknionym końcu świata - cały swój czas poświęciłbym na udoskonalanie naszej relacji. To byłaby doskonała okazja, by wreszcie się zatrzymać i skupić na nas, na tym co tu i teraz. Reszta wydaje się błahostką.

Wierzę w życie po śmierci i wierzę, że "po tamtej stronie" możemy odnaleźć swoją "drugą połówkę" tylko wówczas, gdy miało się z nią dobrą relację i dbało o to, by "dusza do duszy mówiła". Dla mnie fakt, że mógłbym w nowym życiu nie spotkać mojej żony, byłby największą klęską, jaką jestem sobie w stanie wyobrazić. A zatem - gdybym tylko się dowiedział o nieuniknionym końcu...

Plan w obliczu ostateczności:
1 Kupuję pończochy.
2 Zakładam je na głowę i napadam na bank. Jak nie starczy mi fasonu to biorę kasę z gry MONOPOLY.
3 Kupuję broń. Nie mam pozwolenie na prawdziwą, więc wybieram broń-zabawkę najbardziej zbliżoną wyglądem do niebezpiecznej, np miecz świetlny Jedi.
4 Lecę do USA, nieistotne,że nie mam wizy, liczę,że w tym całym końcoświatowym zamieszaniu uda mi się przedrzeć się do New Yersey. W razie komplikacji mam przecież forsę z kradzieży, a w razie nieprzekupności funkcjonariuszy broń.
5 Robię brawurowy wlot na chatę jednego grubego gościa z siwym zarostem pokrywającym 85 % twarzy. Wygląda trochę jak święty Mikołaj tylko ma wredny uśmieszek i e ogóle jest paskudnym gościem, o tym dlaczego wyjaśnię poniżej.
6 I tu dochodzimy do meritum sprawy:
- wykładam forsę na stół i próbuję go przekupić- gdyby nie był łasy na zielone to:
-grożę mu bronią- nie wie przecież,że te lasery w mieczu to tylko światełko, więc jest szansa,że się przestraszy
- gdy wszystko inne zawiedzie chwytam się broni ostatecznej- robię najsmutniejszą kobiecą minkę i zaczynam poruszająco, rzewnie szlochać i zawodzić : "Panie George Martinie, proszę nie być paskudnym gościem i dokończyć tą cholerną " Grę o tron!" I rozpoczynam zawodzenie i wycie.
Mam nadzieję, że wizja spędzenia ostaniach chwil na tym świecie z płaczącą, rozmemłaną babą zmotywuje go do dokonczenia powieści.
A kiedy to już się stanie mogę umierać spokojna i literacko zaspokojona:)

Plan w obliczu ostateczności:
1 Kupuję pończochy.
2 Zakładam je na głowę i napadam na bank. Jak nie starczy mi fasonu to biorę kasę z gry MONOPOLY.
3 Kupuję broń. Nie mam pozwolenie na prawdziwą, więc wybieram broń-zabawkę najbardziej zbliżoną wyglądem do niebezpiecznej, np miecz świetlny Jedi.
4 Lecę do USA, nieistotne,że nie mam wizy, liczę,że w tym całym końcoświatowym...

Może nie każdy o tym wie, ale każdy Chrześcijanin codziennie modli się o koniec świata.
Tak więc zrobiłabym to co w Piśmie Świętym mówi sam Stwórca tego świata:
"Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie»." (Łk 21, 27-28)
Nic tylko się cieszyć i radować, bo idzie do nas TEN KTÓRY JEST! W międzyczasie na szybko zaczęłabym robić rachunek sumienia i żałowała za to wszystko co zrobiłam złego. Nie dzwoniłabym do nikogo, bo w niebie i tak byśmy mieli czas na pogaduszki. Mamy przed sobą cała wieczność.

Może nie każdy o tym wie, ale każdy Chrześcijanin codziennie modli się o koniec świata.
Tak więc zrobiłabym to co w Piśmie Świętym mówi sam Stwórca tego świata:
"Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie»." (Łk 21, 27-28)
Nic tylko się...

Jeżeli zostałby mi jeden jedyny dzień, to doskonale wiem z kim i gdzie mogłabym przepaść na wieki... Dryfowałabym na tafli wody, patrząc w niebo i leżąc tuż przy moim ukochanym. Cisza, ciepło jego ciała i woda muskająca mnie z każdej strony. Nic więcej do szczęścia nie byłoby mi trzeba.

Jeżeli zostałby mi jeden jedyny dzień, to doskonale wiem z kim i gdzie mogłabym przepaść na wieki... Dryfowałabym na tafli wody, patrząc w niebo i leżąc tuż przy moim ukochanym. Cisza, ciepło jego ciała i woda muskająca mnie z każdej strony. Nic więcej do szczęścia nie byłoby mi trzeba.

Plan A:
Deski. Dużo desek. Gwoździe i wsporniki. I sama, samiuteńka wybudowałabym wieżę. A na wieży leżak, mini-lodówka i oczekiwanie na niepowtarzalne widoki końca świata z najlepszego miejsca widokowego w okolicy.

Plan B:
Koparka. Albo dobra łopata. Rozpoczęłabym zakopywanie skarbów dla przyszłych cywilizacji, które narodzą się w przyszłości lub przylecą z innych planet i rozpoczną wykopaliska archeologiczne. W blaszanej skrzynce zamknę: kasetę magnetofonową z przeglądem hitów z ostatniego wieku, zegarek mechaniczny, swój materiał genetyczny (w razie gdyby chcieli mnie odrodzić) oraz wszystkie tomy Harry'ego Pottera.

Plan A:
Deski. Dużo desek. Gwoździe i wsporniki. I sama, samiuteńka wybudowałabym wieżę. A na wieży leżak, mini-lodówka i oczekiwanie na niepowtarzalne widoki końca świata z najlepszego miejsca widokowego w okolicy.

Plan B:
Koparka. Albo dobra łopata. Rozpoczęłabym zakopywanie skarbów dla przyszłych cywilizacji, które narodzą się w przyszłości lub przylecą z innych planet...